Obszar województwa mazowieckiego obejmuje kilka regionów, znacznie odmiennych kulturowo. Samo Mazowsze jest krainą historyczną, położoną w środkowym biegu Wisły oraz dorzeczu jej dopływów w centralnej oraz północno-wschodniej Polsce. W wyniku przemian ustrojowych i związanych z tym zmian administracyjnych do województwa mazowieckiego włączono region podlaski na wschodzie, Ziemię Sandomierską będącą częścią Małopolski oraz Radomszczyznę. W efekcie mamy do czynienia z różnymi tradycjami muzycznymi, stanowiącymi bogactwo regionalnej kultury.
Mimo różnic, istnieje kilka silnych, wspólnych cech, z których główne to: transmisja pamięciowa, pokoleniowość przekazu, wariantywność (inne opracowanie tego samego tematu), anonimowość, związek z miejscem, związek z obrzędem, wspólnotowość, komunikatywność w obrębie danej grupy oraz użytkowość. Jest to dość tradycyjne ujęcie - nomen omen - muzyki tradycyjnej.
Mimo że praktykowany niegdyś powszechnie przekaz pokoleniowy w obrębie rodziny to dzisiaj wyjątkowa rzadkość, istnieje oddolny ruch „ludzi z miast”, którzy przyjeżdżają na wieś, aby przez wspólne granie i śpiewanie uczyć się melodii, rytmów i ludowych fraz od wyjątkowych instruktorów.
W projekcie opisaliśmy także działalność niektórych zespołów pieśni i tańca, gdzie nauka kroków, melodii i słów odbywa się w sposób bardziej zinstytucjonalizowany. Choć taka aktywność budzi uśmiech w kręgach zagorzałych tradycjonalistów, niewątpliwie jest jedną z form przekazu dawnych umiejętności.
W Mazowieckim Szlaku Tradycji staraliśmy się wyróżnić najciekawsze i najbardziej różnorodne pod względem repertuarowym zespoły, kapele i solistów. Naszą bazę będziemy systematycznie poszerzać o nowe opisy i nagrania. Zapraszamy w muzyczną podróż po Mazowszu!
Kurpiowski człowiek orkiestra
Trudno go zastać, zawsze jest w coś zaangażowany, w drodze od jednego punktu do kolejnego, gdzie czekają na niego uczniowie w różnym wieku. Jego działalność łączy pokolenia, pokazując jak lokalna tradycja muzyczna...
Rozkochany w muzyce
Miłością Edwarda Koziatka jest harmonia pedałowa. Zaprzedał jej serce i duszę. To jego największa pasja, a zarazem zawód – czy można wymarzyć sobie lepsze połączenie? Najpierw był akordeon, który...
Harmonii czar
Wśród krajów, w których koncertował Ryszard Maniurski, są m.in. Grecja, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Irlandia, Szwajcaria i Dania. Na swoim koncie ma liczne nagrody i wyróżnienia,...
„Może będzie jeszcze komu ludową muzykę grać?” - zastanawia się Pani Wiesława Gromadzka, słysząc, jak na skrzypcach, bębnie, gitarze i organach uczą się grać jej wnuki. Blisko 70-letnia mistrzyni harmonii pedałowej, naukę gry na tym instrumencie pobierała u swego ojca,...
Najlepsza jest harmonia
Gra przede wszystkim na harmonii, choć ma opanowany także akordeon. Jak twierdzi, harmonia jest lepsza, bo głośniejsza. W bogatym repertuarze Jana Fokta, lidera kapeli, znajdują się oberki, polki i mazurki - głównie muzyka ...
Pierwszy instrument pożyczał od stryja, a na weselach grywał już od szesnastego roku życia. Wacław Imiołek uczył się grać na harmonii właściwie sam. Nie zna nut, wszystkie utwory odtwarza z pamięci, nowe zapamiętuje i odgrywa ze słuchu. Gdy jako młody chłopak czasem...
O tym, jak dobra muzyka nie daje o sobie zapomnieć
Początki Kapeli Kołbielskiej z Celestynowa sięgają drugiej połowy lat 90., kiedy to Andrzej Powałka próbował reaktywować uznany miejscowy zespół Polesoki, o kilkudziesięcioletniej tradycji koncertowania. W sąsiedniej...
Stanisław Ptasiński jest samoukiem, nauczył się grać na harmonii „ze słuchu”, mając zaledwie pięć lat. Zasady zapisu nutowego poznał dopiero w wieku dorosłym, w orkiestrze wojskowej. Pochodzi z muzykalnej rodziny, na skrzypcach grał jego dziadek, tata i stryj. Mały Stanisław zakochał się...